Bevrijding

Het is inmiddels Mei 1945 en Nederland is geheel bevrijd van de Duitsers, doch voor de Nederlandse regering en met name het ministerie van defensie, het heette toen wellicht nog ‘ministerie van oorlog’ waren de problemen nog lang niet opgelost. Er wachtte hen nog een hele ‘klus’ in de Oost, maar daar had men in Den Haag toen nog nauwelijks weet van, en zeker de gemiddelde Nederlandse burger had er op dat moment enige notie van hoe onze landgenoten de ‘Jappentijd’ waren doorgekomen, en laat staan hoe de Indische bevolking er zelf over dacht nu ze van de Jap af waren   

Daarom vierde men hier feest, wij waren immers bevrijd.

Van de dag dat we echt bevrijd waren, 5 Mei 1945 dus, weet ik eigenlijk alleen nog dat er ergens een rood – wit – blauwe vlag vandaan werd ‘getoverd’ en dat mijn vader deze aan een soort ‘vaarboom’ vast maakte en hem door een raam, boven op zolder,  naar buiten stak en hem met een paar flinke spijkers ‘vastnagelde’ aan het kozijn. De ‘vaarboom’ kende ik als een soort ‘kapstok’ voor rookworsten. De ‘boom’ was destijds namelijk, op zolder, door  twee dwarsbalken gestoken waardoor er een soort rekstok ontstond en derhalve goed dienst kon doen voor allerhande ‘ophangfratsen’ ook als rekstok hebben we hem als kind menigmaal gebruikt, er stond namelijk een ledikant met bed onder.

Over de worsten enz. een volgende keer meer, dat wordt een hoofdstuk apart en zal dan over ‘varkenshouderij’ en ‘huisslacht’ gaan.

Van de ‘Bevrijdingsdag viering’ weet ik nog wel wat meer.

Ik heb geen notie van hoe lang we al bevrijd waren toen er in Kamerik Bevrijdingsdag werd gevierd, ik weet wel dat het een hele ‘happening’ was.

Een boer had een groot stuk weiland ter beschikking gesteld  ( Ironisch genoeg is er nu een begraafplaats op gevestigd)  en hierop werd een grote feesttent geplaatst met iets van wat een bar/buffet moest voorstellen, een gedeelte van de grond was met houten platen bedekt en zal wel als dansvloer hebben moeten dienen denk ik, en een flink aantal houten tafeltjes en klapstoelen vulden de tent. Een geïmproviseerde brug, bestaande uit wat balken en stevige planken  over een slootje gaf toegang tot het ‘feestterrein’. Er was ook muziek, maar wie de ‘herrie’ maakten weet ik niet meer. Wel weet ik dat er in mijn beleving, stevig werd gedronken! Ik denk dat ik op deze bevrijdingsdag  voor het eerst een echt zeer dronken man heb gezien. Ik weet nog exact wie het was,  Arie V. een boeren dagloner, die ik ook bij mijn Opa wel eens tegen was gekomen tijdens de ‘hooibouw’ of zo, Arie was een eerbiedwaardige hard werkende kerel van toen misschien  24 – 25 jaar oud en had vermoedelijk erge dorst.  
Of Arie lastig is geworden weet ik niet maar wel ‘lam’ , ik
zie hem nog hangen  tussen Bromsnor 1 en Bromsnor 2, de dorpsveldwachters van Kamerik,  die hem ter ‘ontnuchtering’ afvoerde, ze zullen hem wel bij vader of moeder V. hebben afgeleverd. Heel raar, maar op een of andere manier moet het een en ander wel behoorlijke indruk op me hebben gemaakt, want zelfs jaren later zag ik de genante vertoning nog ‘haarscherp’ voor me en moest ik er aan denken als ik Arie  soms zag of tegen kwam, ik heb er met hem nooit over gesproken, ik denk dat het ook niet meer kan, ik meen dat Arie al enkele jaren dood is.

Er was op bevrijdingsdag ook een ‘allegorische optocht’ ik wist bij G.. niet wat ik me bij een ‘allegorische optocht’ moest voorstellen, maar we moesten het bijwonen want Theuna deed er aan mee en dan was het erg belangrijk! Theuna is namelijk jaren bij ons de hulp in de huishouding geweest en behoorde dientengevolge bijna tot de familie. ( ook hier later wat meer over) Ik heb de optocht natuurlijk gezien en Theuna ontdekt als ‘melkmeisje’ of zoiets, zij zat tenminste op een melkkruk boven op een boerenkar half onder een houten of bordpapieren koe verscholen te doen of ze het beest zat te melken. Wat het geheel precies moest voorstellen is me tot op de dag van vandaag nog steeds onduidelijk.

Er waren natuurlijk meerdere wagens, anders had het geen ‘allegorische optocht’ kunnen zijn. Toen ik jaren later, en dat is nog niet eens zo erg lang geleden, weer eens hoorde van een ‘allegorische optocht’ heb ik in de “Dikke van Dale” opgezocht wat nu eigenlijk een allegorische optocht was, doch het woord associeerde ik nog onmiddellijk met de optocht van toen.

Wordt vervolgd.

Bevrijdingsdag 1945
De kinderen Burggraaf met Hans Klip en Annie van Kooten